Lömmelömm

© Sandra und Marc Dorlöchter, 2018

YouTube Musikvideo

 

Em Kindergaade han mer zwei uns ad jekannt.

Sin op de Bäum erop, durch Matsch un Dreck jerannt.

Zosamme en dr Schull, Pech un Schwefel wor‘ mer zwei.

Woodt de Lehrerin jefopp, wor‘ mer jän dobei.

Em Hüüsje huh im Baum, dat war ene Draum,

soße mer jään röm, drunke Lömmelömm ,

de Zick schien still zo stonn, nie no Hus mie jonn:

ich un du, un du un ich, mer sin unzertrennlich!

 

Kumm drink met mir en Lömmelömm.

Gemeinsam jeiht de Zick doch vill besser röm.

Kumm, hok dich ein, stonn nit eröm.

Ich jonn met dir durch Dick un Dünn, janz ejal wohin.

Kumm drink met mir - en Lömmelömm.

 

An de Hohenzollernbrück hänge all de Schlösser.

Frog mich, wievill Lück dovun dun sich hück noh jröße?

Han kaum gemerk wie all de Johre ohne dich

su schnell verjange sin. Un doch han ich dich su vermess.

Em Zoo mit mingem Fetz - wor janz perplex -

stundts de dann vör mir, laachts esu wie fröher.

Eh ich mich versoh, wor et widder klor:

ich un du, un du un ich, mer sin unzertrennlich!

 

Kumm drink….

 

Eines Naachs hatt ich ene Draum: Ich loor‘ zoröck op ming Levve.

Do soh ich zwei Paar Foßspore em Sand.

Jo klor – en all de joode Zigge, jinge mer zwei Hand in Hand.

Doch wo wors do als et mir dreckig jing?

Ein Spor is do nor zo sin!

 

Ming Fründ, ich han dich leev, häs do zo mir jesaht,

loss dich nie allein, weed immer bei dir sin,

trag Dich durch de Driss, wo ein Spur nor is,

denn ich un du, un du un ich, mer sin unzertrennlich!